3e etappe

De dag van gister eindigde zoals hij was begonnen. Na het douchen bleek de douche deur niet meer open te gaan. Niet van binnen en  niet van buiten, gelukkig heb je dan een kamergenoot die de receptie kan bellen. Waarna de dame van de receptie te Hulp schoot, dit bleek duidelijk al vaker gebeurd te zijn, er lag een tooltje in de kast. Waarna zij natuurlijk de deur open deed en ik daar stond in mijn .....  Je zal maar alleen op de kamer zitten,  dan had ik toch echt die deur eruit moeten trappen.

Nee, hoor, had wel een handdoek.

He lekker, goed geslapen en we konden nog uitslapen ook tot 6 uur. Ontbijten en om half 8 vertrek op de fiets vanaf het hotel. Mijn oude fietsschoenen aangetrokken want ik kreeg last mijn mijn kleine tenen, vandaag geen centje pijn.Eerst het neutrale stukje door antwerpen heen en daarna ging het helemaal los. Met een behoorlijk groot peleton werd er hard gereden tot 37 per uur, het gemiddelde na 100 km bij de lunch was 32.4. Dat soort cijfers heb ik tijdens de voorbereiding niet gehaald, maar het ging prima. Ik kon lekker voorin meedraaien en volgens Ronald (ja, er is er nog eentje ) had ik mijn wondersloffen aan.ĺ

Na de lunch kwamen er wat serieuze klimmen, ook de eerste campers stonden hier al langs het parcours, maar het toejuichen bewaren ze denk ik tot morgen. Het peleton viel uiteen in kleinere groepen, uiteindelijk reed ik nog met Monique en 1 van de jannen. Uiteindelijk kwamen we in Huy, eerst al een behoorlijk klim, waarvan ik dacht dat het de beruchte muur was, maar boven aangekomen was er nog geen finish, weer afdalen en toen kwam de echt muur. Zo die is steil zeg, 19% max, maar dan hebben we wel meteen de steilste klim van de tour gehad.

Uiteindelijk met een gemiddelde van precies 30 boven aangekomen, dat had ik van te voren zeker niet kunnen denken. Twee en een half uur later kwam de laatste deelnemer pas binnen, ik vraag me af hoe dat zich gaat ontwikkelen in de alpen, maar er is al gezegd dat de laatste mensen dan met het kleine busje naar huis gaan, dus hoeven we niet zo lang te wachten.

Terwijl we de bus aan het inladen waren kwam er nog franse TV die onze mechacien met mijn gopro nog een keer de muur opstuurde om een filmpje te krijgen. Ondertussen gaf Ronald een interview (niet ik  dus, want mijn frans is niet van dat niveau, eigenlijk van geen niveau). waarschijnlijk komt het filmpje wel op youtube want twee deelnemers hebben het ook gefilmd.

Na inladen van de bus begon het te regenen en onweren, dus die hebben we mooi gemist.
Overigens hebben we enorm eigenwijze buschauffeur, nu was ie ook weer te laat en kwam ik hem onderweg tegen toen ie aan het keren was. Die man vertrouwd de navigatie niet, maar hij heeft er echt eentje nodig.

Terwijl ik dit schrijf is het nu bijna 17 uur en zitten we in de bus naar het hotel, morgen de langste etappe van 220 km met 13 km kasseien. Richting het westen, dus ik hoop dat de wind wat draai

http://www.strava.com/activities/339126480?utm_content=6399245&utm_medium=email&utm_source=ride_share