21e etappe, Parijs
25 juli 2015 - Utrecht, Nederland
Vandaag voor de laatste keer vroeg op (5.00), want we moeten nog een stuk rijden voordat we bij Parijs op de fiets kunnen stappen. Ondertussen vind iedereen allerlei artikelen op internet die een indruk geven van de ontberingen, misschien iets minder bij ons, aangezien wij voornamelijk 'normaal' voedsel tot ons nemen, maar verder klopt het wel redelijk, zeker als je een dagje in de regen gefietst heb, wil je de schoenen niet in de buurt hebben. En in de drie weken is de lucht in de bus zeker niet frisser geworden. Zie het volgende artikel:
http://www.trouw.nl/tr/nl/13948/Marijn-de-vries/article/detail/4107088/2015/07/24/De-Tour-de-France-is-een-vieze-stinkkoers.dhtml
Nu dan eerst de etappe, dit schrijf ik wel als laatste vandaag, hetgene wat eronder komt heb ik al eerder in de bus geschreven.
We kwamen rond een uur of 12 in parijs aan, en fietsten vervolgens de laatste etappe, eerst een stukje door de buitenwijken. Vervolgens kwamen we op de Champs Elysee uit, waar we 1 rondje gefietst hebben, zoals de profs dat doen. Niet precies hetzelfde, want dan moesten we tegen het verkeer in fietsen, en het is hier nogal druk. We hebben wel een paar stukjes tegen het verkeer in gefietst, dus dat was oppassen. Zowieso erg druk en oppassen.
Uiteraard fietsend proberen foto's te maken en filmpjes, die volgen nog wel. Er stonden veel vrienden en familie bij de Arc de Triomph. Waarbij ik in het bijzonder even mijn Collega Hans Laurman wil noemen. Toen ik vorig najaar vertelde dat ik de tour zou gaan fietsen zei hij " Als je dat gaat doen, kom ik naar Parijs". En Hans is een een man van zijn woord, hij stond er. TOP!! Jammer dat we niet wat langer konden babbelen Hans, ik hoop dat je een leuke tijd hebt in Parijs. We praten nog wel bij.
Na de finish nog een lunch met vrienden en familie en daarna ieder zijn eigen weg. Een aantal meteen met de bus naar huis en een aantal blijven nog wat langer. Ikzelf blijf nog twee nachten, morgen lekker de finish van de profs kijken en maandag rij ik met Monique en haar man mee terug naar huis. Nu nog even genieten.
Het volgende heb ik al voor de laatste etappe geschreven:
Nu het er bijna op zit en we een stuk in de bus zitten, is het ook al een beetje terugkijken. Eigenlijk onvoorstelbaar dat je eigenlijk zonder er bij na te denken 3 weken achter elkaar, ongeveer 200 km per dag fietst. Het voelt al snel als heel normaal. Gelukkig heb ik zelf weinig last gehad van fysieke problemen, wat denk ik voor de meesten wel geldt.
Was het zwaar ? Het fietsen op zich viel op zich nog wel mee, zoals je hierboven kunt lezen wordt het een soort automatisme. Wel hebben we met zijn allen natuurlijk behoorlijk last gehad van de warmte, een helling oprijden bij temperaturen tegen de 40C, of zelfs boven de 40C in de zon vreet natuurlijk energie. Maar wat de lastigste factor is, dat is toch wel het gebrek aan slaap, alleen op de rustdagen heb ik de acht uur wel gehaald, verder mocht je blij zijn met zo'n 6 uur per nacht. Gelukkig ben ik een goede slaper, maar normaliter heb ik toch wel 8 uur nodig.
Niet alleen voor de deelnemers maar ook voor de organisatie was het behoorlijk uitputtend (vooral ook wegens slaap). Zij hebben echt hun stinkende best gedaan om ons in alles te voorzien, voornamelijk eten natuurlijk, de was moest weer geregeld worden, en de planning was natuurlijk ook niet altijd makkelijk. Natuurlijk ging er wel eens wat mis, maar dat kan ook bijna niet anders. Nog even ter vergelijking, wij starten met 43 deelnemers (3 afvallers)en hebben 9 man/vrouw begeleiding, de engelsen waar ik het al eerder over had, die fietsten met 11 man en hadden 27 man personeel !!!!
Bij deze bedankt, Pascal, Marian, Albert, Jos, Wilfred, Nelleke, Niels, Arjen en Piet
En ja, wat nu ? Volgt nu het zwarte gat na de wielercarriere ? Haha. Het wordt natuurlijk eerst thuis foto's en filmpjes uitwisselen, heb zelf ook nog wat filmpjes van een afdaling. Er moet weer gewerkt worden, maar hopelijk kan ik in Augustus nog een weekje er tussenuit om te relaxen. En daarna kom ik misschien weer eens een andere uitdaging tegen.
Geniet er nog een paar dagen van en we spreken elkaar binnenkort wel weer.
Groet, Ralph
Gefeliciteerd en je doel ruim gehaald.
Spreek je snel weer, edwin
Je hebt het gedaan. Hier kan je nog jaren op terug kijken.
groeten Koos en de andere 4 Klarenbekies
Heel knap van je.
Nu maar lekker na genieten.
Iedere keer als we op televisie de profs zagen rijden, realiseerde we ons dat jij en de groep diezelfde rit de dag ervoor hadden gereden. En als we de profs zagen zwoegen dan betekent dat, dat jullie ook enorm hard hebben gewerkt. Echt top.